پلیاستر
گونهای از پلیمرها میباشند که دارای گروهای استر میباشند. به عنوان مادهای خاص معمولاً به پلی اتیلن ترفتالیت یا پی ای تی گفته میشود. پلیاسترها شامل مواد شیمیایی حاصل از واکنشهای طبیعی مانند آنچه در کاتین پوسته گیاهان وجود دارد و نیز از سنتزهای پلیمریزاسیون پلهای همانند پلی بوتیرت میباشند. پلیاسترهای طبیعی و برخی از پلیاسترهای مصنوعی قابل تجزیه زیستی میباشند، ولی این خاصیت شامل بیشتر پلیاسترهای حاصل از سنتز نمیشود.
پلی استرها بیشتر در ساختار الیاف مصنوعی بکار میروند. الیاف مصنوعی حاصل از دیمتیل ترفتالات (DMT) یا اسید ترفتالیک و اتیلن گلیکول (الیاف پلی استر استاندارد یا نوع تجاری تریلن ٰterylene) یا از ۱ و ۴ در متیلول سیکلوهگزان (نوع وستان (vestan) یا کودل (kodel) که به روش ذوبریسی تولید میشوند.
خصوصیات: دانسیته g/cm۳ ۱.۳۸، نیرو تاحد پارگی بسیار زیاد، الااستیسیته خوب، مقاومت سایشی، ثبات بسیار خوب نوری، مقاومت در برابر اسیدهای معدنی و آلی بالا. الیاف پلیاستر ضد چروک و نمدی شدن بوده و جمع نمیشوند، به راحتی شستشو و به سرعت خشک میشوند. حالات قابل عرضه: نخهای فیلامنتی، الیاف مقطع (قابل اختلاط با پشم، پنبه، و نوع قابل استفاده در فرش) دسته الیاف، الیاف لایی، تک فیلامنتها و پارچههای اسپان باند و انواع الیاف میانتهی الیاف هالو (Hollow fiber) و الیاف دوجزئی این متن مقاله از کتاب فرهنگ تشریحی علوم و تکنولوژی الیاف اقتباس گردیده است.
انواع پلی استر:
1- پلی استر الوان
2- پلی استر پرک
3- پلی استر ویرجین
پلی استر الوان: